Peter R. de Vries en Tahmina Akefi kruisten elkaars pad voor het eerst in 2015. Op het eerste gezicht was het liefde. Er was meteen een klik tussen hen. De locatie van hun rendez-vous was de make-up ruimte van Pauw. Die toevallige ontmoeting resulteerde in een hechte en gepassioneerde vriendschap.
Details van persoonlijke informatie
Persoonlijke Informatie | Details |
---|---|
Naam | Tahmina Akefi |
Relatie met | Peter R. de Vries |
Bekend van | Journalist, auteur |
Relatieduur | 2015 – 2021 |
Gezamenlijk project | Boek over hun relatie |
Link naar meer info | Peter R. de Vries Wikipedia |
Samen een boek schrijven
Tahmina en Peter waren van plan om samen een boek te schrijven. Hun verlangen was om hun liefde in woorden uit te drukken. Tahmina moest het project alleen uitvoeren toen Peter werd aangevallen. Ze gebruikte dit boek als een manier om haar verdriet te verwerken en eer te bewijzen aan hun verhaal.
De onbeantwoorde vraag: Wie gaf het bevel?
Er blijft één twijfel in Tahmina’s hoofd: wie gaf het bevel tot de moord op Peter? Haar rouwproces wordt belemmerd door deze onopgeloste kwestie. Haar advocaat las een verklaring van haar voor tijdens het proces in de Osdorp bunker. Vanwege het belang van de zaak was Tahmina zelf niet aanwezig.
Kinderen van Peter tegenover de verdachten
Kelly en Royce besloten om de verdachten tijdens de rechtszaak rechtstreeks aan te spreken. Om hen in de ogen te kijken, draaiden ze zich om. Royce sprak hen zelfs bij naam aan. Deze daad liet een blijvende indruk achter en toonde hun vastberadenheid en kracht.
De pakkende beelden van de aanval
Videobeelden van Peter kort na de aanval werden getoond in de rechtszaal. Op deze foto’s lag hij op straat te bloeden. De familie en Tahmina, die het gruwelijke lot van haar geliefde moest verwerken, vonden dit een moeilijke tijd. De verdachten beriepen zich op hun zwijgrecht en zeiden niets.
Een roman over hun liefde
Tahmina publiceerde een boek over hun tijd samen en hun liefde. Ze wilde vertellen over hun unieke band. Hun verhaal is bewaard gebleven in dit boek. Voor Tahmina is het boek een eerbetoon, maar voor anderen voelt het als een roep om erkenning.
Opofferingen in relatie
Tahmina was open over wat ze opgaf voor hun relatie. Ze merkte op dat het krijgen van kinderen “niet niks” was en daarom gaf ze het op voor Peter. Peter besloot monogaam met haar te zijn nadat hij in het verleden open relaties had gehad. Hij toonde zijn liefde en toewijding voor haar door dit offer te brengen.
Steun en kritiek
De media bleven praten over Tahmina’s status als Peter’s geliefde nadat hij was overleden. Dit riep sterke gevoelens op. Haar roman kreeg uiteenlopende reacties. Voor verschillende lezers deed de omschrijving van de Volkskrant als “schreeuw om erkenning” afbreuk aan haar punt.
Verlies en verdriet
Tot aan zijn overlijden hield Tahmina haar relatie met Peter geheim. Na zijn vroegtijdige overlijden besloot ze hun liefdesverhaal aan de wereld te openbaren. Ze kreeg hierdoor steun, wat haar hielp in haar rouwproces. De vraag van de cliënt blijft echter haar verwerkingsmechanisme in de weg staan.
De toekomst van Tahmina
Tahmina’s werk blijft een eerbetoon aan Peter. Zijn nalatenschap blijft bewaard dankzij haar boek en de documentaire over hun liefde. Haar verhaal biedt een diepgaand begrip van de liefde en het lijden dat ze met Peter heeft ervaren.